Προς αποφυγή της οικονομικής επιβάρυνσης των διοικουμένων , που δεν ευθύνονται οι ίδιοι για ληξιαρχικά σφάλματα και την αποφόρτιση της ελληνικής δικαιοσύνης από μεγάλο όγκο ασήμαντων υποθέσεων, ισχύουν στο εξής τα κάτωθι: Για τη διόρθωση στοιχείων ληξιαρχικής πράξης εξακολουθεί καταρχήν να απαιτείται τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Δεν απαιτείται δικαστική απόφαση στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Α) Σφάλματα της ληξιαρχικής πράξης, που δεν αφορούν στον τόπο, ημέρα, μήνα, έτος και ώρα τέλεσής τους στην πράξη βεβαιουμένου γεγονότος και εφόσον δεν αποδίδονται σε δόλο των συμπραξάντων την πράξη, δύνανται να διορθωθούν επίσης και μετά από άδεια του Εισαγγελέα Πρωτοδικών ή, όπου δεν εδρεύει Εισαγγελέας, του Ειρηνοδίκη, η οποία παρέχεται μετά από έρευνα και εξακρίβωση των πραγματικών στοιχείων, κατόπιν αίτησης όποιου έχει έννομο συμφέρον.

Β) Σφάλματα της ληξιαρχικής πράξης προφανώς εκ παραδρομής, μπορούν να διορθωθούν και άνευ αδείας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών ή του Ειρηνοδίκη, από τον αρμόδιο ληξίαρχο, μετά από προηγούμενη από αυτόν έρευνα και εξακρίβωση των πραγματικών στοιχείων, κατόπιν αιτήσεως όποιου έχει έννομο συμφέρον.